Doek open, het seizoen in de tuin is begonnen! Oké, dat was het in maart uiteraard ook al. Maar nu, in april, wordt het dan toch ineens menens. Dit zijn de dagen waar op landgoed Dordwijk zo naar is uitgezien. De natuur begint er volop zichtbaar weer zin in te krijgen. Er schiet al van alles uit de zaaibedden en uit de knop. De eerste groene punthoedjes van de asperges. Het jonge loof van snijbiet, daslook, andijvie en meiraapjes. De druiven die zich in de kas al in minuscule trosjes blootgeven aan het nog wat bleke, schetterende zonlicht van het voorjaar. Bloesem in de morellen. De rabarber weer op haar lange roze stelten.

Rabarber en zeekool in forceerpotten
Indrukwekkend allemaal. Temeer omdat de lente opnieuw een lange aanloop heeft genomen. Net als in 2016 was het vroege voorjaar koud en vooral nat. Waarbij ook de klimaatverandering een stevige duit in het zakje doet. ‘De regens zijn veel heftiger geworden’, meent tuinman Daan. ‘Het water komt tegenwoordig in één keer in veel grotere hoeveelheden uit de hemel. Daar moet je je als moestuinier uiteindelijk wel op instellen.’
Op Dordwijk zijn in 2016 al de nodige maatregelen ertegen genomen. Mede door die toenemende hoosbuien werd wel duidelijk dat de waterafvoer op de tuin sterk te wensen overliet. Reden waarom de tuin inmiddels volledig van drainagebuizen is voorzien.
Ananassen vroeger, tomaten nu
Ook uit 2016 is de tomatenkas. Hij is verrezen in de binnentuin, op de fundamenten van de kas waarin een vorige bewoonster van het landgoed, een freule, ooit ananassen teelde. Uit heel Nederland kwamen mensen naar die vruchten kijken. Zo exotisch gaat het er op Dordwijk niet meer aan toe. Maar spannend blijft het toch wel. In de tomatenkas kweken Daan en Kate zo’n twaalf à veertien rassen op.
Daan verheugt zich al op voorhand: ‘We hadden hier ooit maar een stuk of vier rassen, en nu gaan we helemáál aan de tomaat. Geweldig. Er gaat toch niets boven een salade van verschillende tomaten waar je alleen nog maar wat peper en zout en een heel goede olijfolie overheen hoeft te doen?’ En nu hij toch bezig is: mag hij ook nog even de kwaliteit van de Brandywine roemen?
Deze verrukkelijk ruikende en smakende ‘erfgoed’-tomaat, met ‘papieren’ uit 1886 is dé kandidaat voor een insalata caprese, verzekert Daan. ‘Dat is zo fantastisch, dat geloof je niet.’ Verder worden er in de kas ook grootse prestaties verwacht van onder andere de Bartelly, van de biologische veredelaar De Bolster in Epe, van de Tigerella, de Zuckertraube, de Black Prince, de Mirabelle Blanche, de Green Zebra en de Matina.
Ondertussen in de oranjerie
In de oranjerie staat de komende maanden ook weer het een en ander te gebeuren. Er zijn een paar mooie, speciaal voor Dordwijk opgekweekte rassen van Oscar Tintori uit Toscane naar Dubbeldam onderweg. En er wordt uitgezien naar de Lipo’s die Daan er aan het grootbrengen is – en gróót worden ze.
De Lipo of Pomelo, zoals hij in Zuid-Italië wordt genoemd, is een kruising tussen een citroen en een pompelmoes waarvan het vlees, de schil en het sap onder andere in zoete desserts en cocktails worden verwerkt. Daan roemt hun zuren en hun geparfumeerde aroma.

Buddha’s Hand
Dat mag ook gelden voor de limequat, de citroenvariant van de kumquat die zijn debuut maakt in de twintig bomen tellende citrusbomencollectie van Dordwijk. Voor de Meyer-citroen (zeldzaam bij ons, razendpopulair in Californië). En niet in de laatste plaats voor de Buddha’s Hand, de gevingerde vrucht die aan zijn naam zou zijn gekomen toen monniken hem aan de Boeddha offerden.
Mooi om te vertellen alvast: diezelfde Boeddha zou de voorkeur hebben gegeven aan een exemplaar met gevouwen in plaats van gespreide vingers, omdat ze in het eerste geval al keurig in de bidstand staan.
Rabarber en zeekool
April is in de moestuin de maand waarin de rabarber en de zeekool kunnen geoogst. Ze worden in Dordwijk in forceerpotten geteeld. Toen de eerste pluk van de zeekool daaruit mocht, heeft tuinvrouw Kate een mandje naar chef Rob Baris gebracht. Om eens te zien en te proeven hoe hij zeekool op tafel zet. Rob heeft er verstand van, want die kookt in zijn restaurant Z&M aan de Rotterdamse Veerhaven én op zijn eigen landgoedje in Normandië al sinds jaar en dag met deze groente.